PR: “Zilver met bittere nasmaak”

Een beter start van het nieuwe Rallycross seizoen had Dennis Remans zich niet kunnen voor de geest halen. De drie te rijden reeksen verliepen vlekkeloos. Zelfs met oude banden deed de Ford piloot het aardig. Maar de finale kreeg een bijzonder wrange nasmaak. Eentje om duchtig over na te denken. De tweede plaats is wellicht leerstof voor een volgende wedstrijd.

“De eerste race na een lange winterpauze is altijd een beetje aftastend. Je weet niet hoe de wagen zich gaat gedragen. Zeker nu we met een gloednieuwe krachtbron aan de start verschenen. En daar was ik uitermate gelukkig over. Ik stond in de eerste reeks met oude rubbers aan de start. En vond al snel dat de wagen zich niet echt comfortabel gedroeg. De vijf ronden waren net voldoende om niet in het decor te belanden. Want het rubber begon aardig warm te worden. Enkele seconden gingen dus wel verloren waardoor ik me moest tevreden stellen met een derde tijd. Van Den Branden was snel. Maar of dat hij dit de hele dag zou gaan volhouden was een beetje de vraag. In de tweede reeks was ik zo goed als bijna gelijk van start gegaan met Davy Van Den Branden. De voorsprong die hij op me uitbouwde was niet gigantisch groot. En zo dicht mogelijk bij hem in de buurt blijven was meer dan de boodschap. Vandaar dat ik pas bij de vierde doortocht naar de joker ronde ging. Twee seconden was ik nu sneller dan in de vorige reeks. 2.52.824 was wel twee seconden trager dan nog maar eens Van Den Branden. Er moest dus wel eens aan de alarmbel getrokken worden. En dat gebeurde ook in de derde reeks waar ik nu wel een super start nam. Een snelle chrono was nu eindelijk het resultaat. Een goed gevoel had ik nu wel voor de A- finale. Wijselijk liet ik nieuwe banden monteren. En het bewijs was er meteen. Maar wat daarna gebeurde liet echt te wensen over. Het starten was fenomenaal. Zelfs Van den Branden was even in de wolken. Maar door de drukte werd ik plots langs alle kanten aangetikt. Met heel wat carrosserie schade als gevolg. Oké er kan al eens contact optreden maar dit overtrof werkelijk alles. Maar daar ga ik niet verder over klagen. Want dat maakt het enkel maar erger. Van Den Branden in het oog houden dat was de opdracht. Want ik wilde de achterstand  zo klein mogelijk houden. Vandaar dat we in de vierde ronde samen naar de joker passage gingen wat niet echt evident was. Een echte misrekening kan je het niet noemen. Zo weinig mogelijk potten breken was de opdracht. Dus werd een tweede plaats aanhouden tot een de finish en dat was  enige opdracht. Want er worden dit jaar geen schrap resultaten in rekening gebracht. Ik zal deze wedstrijd dus niet snel vergeten… ! “